Parang hindi ako nakakapagpahinga ah...
sobrang ang daming pinapagawa sa amin ngayon
lapit na pasko... pero uber busy pa rin tong sched namin
sa ngayon nga eh gumagawa ako ng term paper
report sa chemistry
homework sa adv. statistics
at eto pa... hindi pa ako nakakapag aral sa pre-calculus
eh may chapter test kami bukas... waaa...
Last
week na namin ngayon, pero mukhang hindi papayag ang mga teachers na magbakasyon
kami ng hindi nakakaramdam ng feeling na mandsci lang ang nakakapagbigay...
hirap talaga ng ganito... tambak na tambak nanaman ka...
huwells...
as always.. cramming to the max nanaman ang drama naming lahat dahil
sooobbbrraaannnggg dami talagang gagawin... my SOOOOO lucky dad will be seeing
spongecola on wednesday and gusto ko talagang sumama kaso... ayun.. battle of
the bands sa school... tapos... may disco something pa so sobrang gagabihin
talaga kami nun... gudluck naman sa akin... paano kaya ako uuwi di ba...
waa...
wala na ko sa sarili... kung ano ano na lang sinusulat ko... hindi ko alam kung
may sense na toh... batak na batak na tong utak ko... HELP!
on
the brighter side naman... we will be receiving php9oo tomorrow for our
allowance na after 3 months eh ngayon lang ibibigay... wahoo! labyoo
mandsci!
*all I
want for Christmas is YOU!*
Background song:
First Love by Utada Hikaru…
blog… alam ko naman na unti lang ung nagbabasa pero mangangarap na lang ako nasikat
ang aking blog…
So ano bang nangyari ngayon… ayun… pumunta dito sa bahay yung iba kong
kaibigan dahil half day naman ngayon ang Mandsci.
Bago
pala yun pumunta muna kami sa mcdo sa may M.P. at nakita namin si baby mcdo…
[ung anime version nia] kaya ayun at naisipan kong ikwento yung isang nakakaloko
na pangyayari sa aking monochrome na buhay…
Ganito kasi
yun… pumunta kami minsan sa isang party sa may mcdo at si baby mcdo ang
mascot… nagulat yung pinsan kong maliit kaya sabi nia…ate
ate nakita ko yung bagong kalaban ni mcdo!”nagulat kami kaya tinanong namin kung nasaan… at ayun… tinuro
niya si baby mcdo… ewan ko kung natawa kayo… ako kasi oo… kasi nasanay na
talaga tayo na si Daddy mcdo yung nakikita kaya naninibago tayo sa mga bagong
nangyayari… maliliit lang siguro na bagay para sa iba yung ganun pero para
sakin parang parte na ng buhay ng lahat si daddy mcdo… hehe… ang drama noh…
Tapos ayun, lumapit samin si baby mcdo at nagpa cute [di naman siya cute noh…]
nawi-weirdohan siguro siya samin kasi gumagawa kami
kanina ng h.w. sa may mcdo.
Tapos may
mga dumating na taga- (________)Clue: isang exclusive school for boys… may
girls na din ata yung ibang branch ng school na toh, pero ayun, dumating sila
para mag ingay at magpapansin… nakipag picture taking pa sila with mcdo pero
obvious naman na pinagtitripan lang nila yung mascot… dahil dun… naisipan na
tuloy naming umuwi…
Pumunta
yung tatlo sa mga kaibigan ko dito da bahay… nagkwentuhan, asaran, laitan
portion, at kung ano ano pa. Nagluto din sila dito at kinain naming yung
lumpiang gulay [w/ toge or bean sprout], instant noodles at rice… kamusta
naman yun di ba… hehe… ganyan talaga pa gutom…
So
ayun, masaya naman… parang wala lang tong post ko… ang boring… hehe…you…***
Alam niyo ba na nung
bata pa ako, isa akong chubby girl na mahaba ang buhok... hindi ako ang
payatitot na irish na kilala ngayon ng marami... tapos kahit bata pa ako...
mahilig na akong magpanggap... ilalabas ko yung mga bag ng mama ko at ng tita ko...
mga high heels nila... mga damit nila... tapos maglalaro ako... magpapanggap na
isa akong "mowdel" at maglalakad lakad ng lakad pang model... ayun..
tignan niyo... ganun pa rin ako... haha... :))
Wala lang... ang
sarap lang pala mag reminisce nung mga panahong wala ka pang masyadong problema...
Hindi pa parang make-up ang eyebags mo... 20 20 pa ang vision mo at hindi ka pa
nag susuot ng contact lense... hindi ka pa conscious sa figure mo... at hindi ka
pa nagbibilang ng mga fats at cholesterol ng pagkain na kinakain mo... (hindi
naman ako nagbibilang... kung magbibilang man ako.. kakainin ko pa din... wahaha)...
hay naku... hirap talaga pag tumatanda na ng unti unti... Ang saya saya at ang
sarap talaga maging bata lalo na pag ang pasok mo ay 7 a.m. at uuwi ka ng 12
p.m. o kaya ng 11 p.m... waw! minsan na lang yang mga ganyan... kaya nakakamiss
talaga...
Wala lang.. nalagay
ko lang toh kasi busy busy nanaman ang sched... magiging parte nanaman ng mukha
ko ang aking eye bags... pero ok lang... malapit naman na ang christmas vacation
at magkakaroon na ko ng time para sa aking family at friends... pati pala
siyempre sa mag cecelebrate ng bday nia... si Jesus! wahoo!!!... ayun lang...
hehe...
(((usapang pasko...
usapang kabataan...)))
Isang Magandang gabi sa inyo mga
katauhan ng pilipinas at iba pang bansa...
sana ay
naging masaya ang araw ninyo
nabasa lang
naman kasi ako ng ulan dahil sa kagagawan nila joseph at carla
malay ba
naming biglang uulan... sabi tuloy ng mga nakakakita sa amin...
"wet
and wild ang itsura ah!"... nyee... nakakahiya
ahihi...
parang abnormal talaga yung mga taong eun...
so... ano
bang magandang nangyari ngayon
wala naman
yata masyado eh
bukod sa
nakita kong pagsasayaw ng mga teachers namin [nakakahiya kaya...]
at mga
kwentuhang walang humpay na ginawa namin sa room...
ayun lang
yung matinong nangyari... the rest... well... sabihin nalang natin na
hindi kayo
magiging interesado dun... hehe
nag wonder
nanaman ako kanina...
kasi... kada
uwian na lang.. naiihi ako...
nakakainis
na kasi!
nung
sinamahan ko sila joseph at carla... nagmadali ako kasi naiihi ako.. tapos
nawala...
tapos umulan
na kaya hinintay ko na lang sila sa bench at hindi na ko umihi
tapos
nung pauwi
na at naisipan naming kumain ng mr. donut... naihi nanaman ako... pero siyempre
medjo nag
tiis muna ako at ayun! sa bahay na lang ako umihi...
ang weird
talaga... bakit ganun...
*usapang
wiwi...*
Hello Philippnes and
hello blog world! Kamusta naman ang inyong gabi? sana ay kasing saya din ito ng
araw ng ating mga scholars.... baliw nanaman ako... pagsamahin ba daw ang PBB at
PDA noh... haha... minsan pumapasok na lang sa isip ko ang mga bagay bagay.
Example... habang tinatype ko toh, biglang pumasok sa isip ko kung bakit kaya
mahilig ang mga noypi sa mga reality show... nagkalat yang mga reality show na
yan ngayon.. nandiyan ang PBB (may celebrity at teen edition pa! anong kayang
sunod?... mga teachers? mga holdaper? ano kaya?), nanjan din ung PDA na sikat na
sikat ngayon at malalaos na din bukas... sunod naman yung pinag aawayan na kung
ano daw ang nauna... starstruck o star circle... ewan.. sayang oras naman yan...
tapos meron na rin palang philippine idol na ewan... meron na ding philippines'
next top model... naku lahat na! baka sa susunod may simple life na din tayo...
sino naman kaya ang matapang na gaganap bilang paris hilton at nicole richie.
Parang nakakaduling tong font ko noh... weirdo... pag tiyagaan niyo na lang
ha...
Minsan talaga parang
nakakapagod bumangon ng por portipayb ng umaga. Para ka kasing lumulutang lang.
Ewan ko ba. Nakakatamad talaga. Eto kasi yung sched ko araw araw (pag may pasok)...
tignan mo ha!
seven-eight ng a.m. =
PRE CALCULUS
eight-nine = CHEMISTRY
nine-nine twenty =
BREAK! PERO GINAGAMIT ANG TYM NA YAN PARA MAG ARAL SA ZOOLOGY O ADV. STAT
ninc twenty-ten twenty
= ZOOLOGY
ten twenty-eleven
twenty = ADV. STATISTICS
eleven twenty-eleven
fifty = LUNCH
eleven fifty-twelve
fifty = PHYSICS
twelve fifty-one fifty
= ENGLISH
one fifty-two thirty =
SOCIAL STUDIES
two thirty-two fifty =
BREAK
two fifty-three thirty
= MAPEH
three thirty-four ten
= FILIPINO
DISMISSAL NA! WAHOO!
ganyan kami araw araw...
batang science...
mahirap...
pero masaya...
A life lived
without you can never be right...
Dati yun pero
ngayon hindi na noh
iba na ang ikot
ng mundo
I want to move
on
I deserve a
better person
someone who can
see and appreciate
me and my
efforts
YOU DON'T
ACTUALLY DESERVE ME
YOU ARE NOW
FREE
IT IS YOUR LOSS
NOT MINE
bye bye
thank you for
the wonderful companionship
you will always
be inside my heart
thank you and
sorry
Nakakapagod tong araw na toh...
ikaw ba naman... 4 na oras magbantay sa isang booth... 3 lang kau na tao at ang
booth pa na ito ay marriage booth.. nakakabaliw di ba... tapos yang pesteng
volleyball pa na iyan... nakisabay pa... ang sakit sakit na tuloy ng ulo ko...
buti naman at walang pasok bukas... nakakapagod naman kasi yang fair na yan e..
buti once a year lang... kung twice or thrice or every month pa yan susuko ako
for sure... kapagod kaya... todo...
Sana naiintindihan niyo tong
font ko noh... medjo ang panget niya kasi... eh kasi ito na lang yung kakaibang
font na nakikita ko na nag eexist sa pc namin... lahat kasi usual na... para
naman maiba di ba...
may battle of the bands kanina...
pagkatapos mag perform ng mga kaibigan ko umuwi na din ako... manoood pa kayu
ako ng pinoy dream academy... ahihi... ang gwapo ni chad noh! pati ni ronnie!
hayoop! ang galing pang kumanta... ayun nga lang... naalis si yvan kanina... hay
naku.. isa nanaman tong patunay na minsan talaga hindi nag iisip ng todo ang mga
pinoy bago gumawa ng isang kilos... hindi muna tintignan kung ang desisyon nila
ay tama o mali... at kung yung rason ng desisyon nila ay katanggap tanggap ba...
tsk tsk... ang galing galing nun... naalis ba naman dahil lang sa boto... naku
talaga... bakit kaya ganun... ang saklap talaga... sayang tuloy...
nag blog hopping ako kanina at
as useless wala akong nakitang bagong blog... mga lagi ko lang din tinitignan na
blog yung nakita ko e... ung ke bianca gonzeles... luis manzano [artistahin!]...
kay cofibean... kay ** blog-crush **, ke lau at sa kung kani-kanino pa... naku..
anong oras na...
busy busy nanaman niyan sa lunes...
naku.. mabuti na lang lapit na bakasyon.. U.P. nga sa 14 na e.. noh ate maic?...
oblation na sa 12... ahihi...
*** All I want for Christmas is
YOU! ***
Wala akong maisip na
title...
minsan tuloy... napapaisip
ako... gumagana pa kaya tong kawawang utak ko?...
dahil sa araw araw na
dumadaan... parang ang laman na lang ng utak ko ay mga...
formulas... terms na dapat
kabisaduhin... mga kakaibang linggwahe na kailangan tandaan... mga chemical
euqations...
grabeh! parang dun na lang
umiikot tong buhay ko...
kaya siguro parang amboring...
wahehe...
ang sakit sakit pa ng ulo ko
ngayon... nakakainis talaga...
kasi naman yang mga
naglalaro ng volleyball na yan... kung maglaro parang mga assassin na ready
pumatay...
isipin niyo... nanahimik ako
sa isang tabi...
inaayos ang marriage
booth...
nang biglang... *** WAPAK!
*** sapul ako sa ulo!
ang sakit! arouch talaga...
maluha luha na ako nun pero
talagang pinigil ko ang luha... ayoko makita nila na nasaktan ako noh...
tsaka malayo naman sa bituka...
wahaha...
sa utak lang banda...
pakiramdam ko tuloy nakalog
yung ulo ko na parang wala nang laman...
tsk tsk... ang saklap oh...
nasaktan talaga ko... buti
wala siya kaya hindi niya nakita.. kung hindi... isang nakakahiyang pangyayari
nanaman ang naganap... hay naku...
ayun lang... talagang
kumakalam na yung utak ko... [[[parang sikmura?.. walang laman!]]] wahaha...
sige...
*** all i want for christmas
is you... ***
Good bye to you...
Ang sakit isipin na you tried
your best to work things out... but.. sad to say...
your best isn't enough...
You loved him unconditionally
but for him... you are just a friend...
It hurts...
You must move on...
your brain told you to...
but what if your heart is still
shouting his name...
so... will you take the risk...
or move on...
You are my favorite
mistake...
*I found love at mandsci*
kamusta naman tong araw na
toh... una... nanalo ung cheerdancers namin so congrats to them...
nag ayos kami ng mga booths
for tomorrow so good luck naman sa ating lahat na may mga booths... lalo na sa
amin... ** marriage booth **
hindi natapos yung sporstfest
ng teachers, student, alumni and parents kaya resume siya bukas so kailangan na
medjo maaga pumasok...
may potluck bukas so madaming
food... haha... [takaw!]
may battle of d' bands and
goodluck sa mga contestants...
may disco pa daw kaya gudluck
din sa pag uwi nating lahat...
dumating siya at narealize ko
na dapat ko nang itigil tong kahibangan ko.. i need to move on!
*** I saw that way you looked
at her and i'll be lyin' if i will say that it didn't hurt ***
weee... ang cute ng font ko!
courtesy of mr. lorenzo
bautista! thanks! I owe you one!
So... ayun na nga... start na
kanina ng much awaited student empowerement!-teacher's day-cmshs 10th year
anniversary! wahoo! 1o years n kami!
naiintindihan kaya tong font na
toh... sana oo... hehe... cute pa naman...
so ayus naman tong day... mga
mismong kabatch din namin yung teachers namin and honestly speaking, magagaling
sila ha... parang dami ko ngang natutunan eh... wahaha...
aus yung pre calculus [rommel
masilungan]
chemistry din! ang dali! [wala
si marlon duro so 4th year yung nag turo.. c ortiz]
zoology... ayus din... [cleon
de chavez]
adv. statistics [go rommel
agomaa! wahoo!]
physics... [arthur... dami kong
natutunan.. promise!]
english!!! [hui kimberly! ang
saia ng english ha! hehe... naintriga kami dun!]
social studies... [pauline
naguit! galing mo mag turo! mag teachet ka na!]
MAPEH.. [jhemuel is simply the
best!]
filipino [aus yung play namin
tony! nabugbog cla!]
that's all... hehe... walang
sense... para yan sa mga naging teachers... galing talaga... hehe... para kay
zean, rickie at iba ding naging teachers na hindi nag turo sa amin... wala
lang.. galing nio... hehe.. yun muna... hehe...
Ayoko lang talaga sa
mayabang... Yng mga tipong lahat na lang yata pinag mayabang...
mga taong nakakasira ng
araw nating lahat... mga taong nangangarir kahit na hindi na dapat karirin ang
isang bagay...
pakalat kalat lang tong mga
ganitong tao...
nasa tabi tabi lang... mga
pasimple pa... pero mayabang talaga...
i acll them
"jerks" pero pede na din na tawagin clang "morons"...
kahit na minsan... kaibigan
mo pa, makakalimutan mo yun sa sobrang inis...
that's life...
accept mo na lang na ganun
sila... we can't change them but they can change their selves...
*wala akong pinapatamaan...
this is my topic for the day...+
good morning
everyone!
haayyy... grabeh...
ano ba naman tong araw na toh...
wala pa kong
maayos na nagagawa sa buhay ko... parang wala ako sa sarili... wahaha...
kasi naman yang
bagyo... kala ko may bagyo talaga.. hindi naman pala dadaan sa Manila... [[hhmm..
exempted?]]
pero siyempre...
mabuti na din yun... kesa naman na dadaan dito tapos as usual maraming
masasaktan... may mamatay.. may mawawalan ng pang-kabuhayan nila... in short...
isa nanaman yang disaster...
Pero... kahit na
hindi dumaan sa Manila yung bagyo.. at kahit na nakangiti na ang araw dito at
mukhang nag iinvite na para mag liwaliw sa kung saan... gusto ko pa rin siyempre
na isipin natin yung mga tao sa mga province lalo na sa Albay na talaga namang
hindi pa totally na nakakarecover sa Milenyo, ayan nanaman at iba nanamang bagyo
ang dumaan... let's just pray and hope for the best...
